“Ik was een onbeduidende man. Het was mijn missie die belangrijk was.”
Jan Karski
“In juli 1942 begonnen de Duitse nazi’s met de massadeportatie van Joden uit het bezette Warschau naar het vernietingskamp Treblinka. Jan Karski, een jonge diplomaat die koerier was geworden voor het Poolse verzet, waagde zich aan een missie van onvoorstelbaar belang: hij meldde zich aan om een ooggetuigenverslag te verzamelen van de vernietiging van de Joodse bevolking van Polen en dit bekendheid te geven in de Vrije Wereld. Hij ging twee keer naar het getto in Warschau en later naar het doorgangskamp Izbica Lubelska.
Onvoorstelbaar genoeg wist Karski met meerdere valse identiteiten eind november Londen te bereiken. Daar maakte hij gedetailleerde schriftelijke verslagen voor de Poolse regering in ballingschap die in Londen was gevestigd, en informeerde hij Anthony Eden, de Britse minister van Buitenlandse Zaken. Vervolgens werd hij doorgestuurd naar Washington, waar hij een uur met president Franklin D. Roosevelt sprak in de Oval Office.
Op het moment dat Karski alarm sloeg, waren de meeste van de Joodse Polen al vermoord. Maar er was nog gelegenheid om degenen te redden die nog leefden.
Karski, die op 86-jarige leeftijd overleed, beschouwde de inactiviteit van de Vrije Wereld als de ’tweede erfzonde’ van de mensheid. Zijn getuigenverslag is nog altijd een van de meest welsprekende uiteenzettingen tegen oorlog. Het roept op tot actie wanneer mensen worden geconfronteerd met uitingen van discriminatie en vernedering, onrecht en wreedheid, gebeurtenissen die vaak aanleiding geven tot politieke moord en genocide.”
“Ik was een onbeduidende man. Het was mijn missie die belangrijk was”
Jan Karski
“In juli 1942 begonnen de Duitse nazi’s met de massadeportatie van Joden uit het bezette Warschau naar het vernietingskamp Treblinka. Jan Karski, een jonge diplomaat die koerier was geworden voor het Poolse verzet, waagde zich aan een missie van onvoorstelbaar belang: hij meldde zich aan om een ooggetuigenverslag te verzamelen van de vernietiging van de Joodse bevolking van Polen en dit bekendheid te geven in de Vrije Wereld. Hij ging twee keer naar het getto in Warschau en later naar het doorgangskamp Izbica Lubelska.
Onvoorstelbaar genoeg wist Karski met meerdere valse identiteiten eind november Londen te bereiken. Daar maakte hij gedetailleerde schriftelijke verslagen voor de Poolse regering in ballingschap die in Londen was gevestigd, en informeerde hij Anthony Eden, de Britse minister van Buitenlandse Zaken. Vervolgens werd hij doorgestuurd naar Washington, waar hij een uur met president Franklin D. Roosevelt sprak in de Oval Office.
Op het moment dat Karski alarm sloeg, waren de meeste van de Joodse Polen al vermoord. Maar er was nog gelegenheid om degenen te redden die nog leefden.
Karski, die op 86-jarige leeftijd overleed, beschouwde de inactiviteit van de Vrije Wereld als de ’tweede erfzonde’ van de mensheid. Zijn getuigenverslag is nog altijd een van de meest welsprekende uiteenzettingen tegen oorlog. Het roept op tot actie wanneer mensen worden geconfronteerd met uitingen van discriminatie en vernedering, onrecht en wreedheid, gebeurtenissen die vaak aanleiding geven tot politieke moord en genocide.